Vanuit de loopgraven, waar onze gevallen helden van de grote oorlog lagen, werd in 1917 "The Imperial War Graves Commission" opgericht om degenen te begraven die hun leven hadden gegeven voor onze vrijheid. De graven, die onder haar hoede kwamen, waren die van vele nationaliteiten en religies. De Commissie moest dus vrij zijn van zowel religieuze als politieke partijdigheid. Dit heeft op zichzelf al een speciale connotatie voor ons, vrijmetselaars. Vanuit deze wortels, en met respect voor het grote offer dat tijdens de Groote Oorlog werd gebracht, was de oprichting van een loge onvermijdelijk.
Onze loge, « Builders of the silent cities In Flanders Fields », is een zuster loge van de originele
Builders of the Silent Cities die ontstond in Saint Omer in 1922. Deze loge kreeg later, in 1927 een eerste zuster loge in Londen omdat de IWGC zich daar installeerde. Sir Fabian Ware, stichter van de « Imperial War Graves Commission » en Rudyard Kipling zijn twee van de stichtende leden van deze loge in Frankrijk en in Engeland. Rudyard Kipling was betrokken bij de IWGC omdat zijn zoon, Jack, naast Loos en Gohelle stierf op het slagveld. In 2013 kwamen leden van de Franse loge zich in België installeren, eerst in Ploegsteert en later in Kortrijk.
Eindigen doen we graag met de mooie woorden van Kipling:
“We 'adn't good regalia, An' our Lodge was old an' bare, but we knew the Ancient Landmarks, An' we kep' 'em to a hair “.
In 2013 werd in Gent “The Builders of the Silent Cities in Flanders Fields nr. 55” opgericht onder de bescherming van de Reguliere Grootloge van België. Dit als enige emulation loge in België en met de hulp van enkele zeer respectabele broeders (sommige leden afkomstig uit onze zusterloges van The Builders of the Silent Cities), wilden wij de traditie voortzetten. En zo ontstonden we in het hart van het slagveld in Ploegsteert. Het werk van onze broeder Kipling en de nagedachtenis van al onze gevallen helden worden voortgezet door de oudste tradities van broederschap te volgen en herdenking in ons hart op te nemen. Wij komen samen en arbeiden in de tempel te Kortrijk.
De broederschap vormt het fundament van de Tempel die vrijmetselaars in zichzelf en in hun loge proberen op te bouwen, als het cement dat de levende stenen die zij zelf zijn met elkaar verbindt. Zonder broederschap is vrijmetselaarsschap ondenkbaar en onmogelijk. Zij is tegelijk mogelijkheidsvoorwaarde tot als zoete vrucht van de inspanningen van het gezamenlijk maçonniek arbeiden. Zij impliceert een streven naar oprechte waardering van en vriendschap voor mekaar. Deze broederschap richt zich uiteraard allereerst tot de medebroeders, maar zal niet aarzelen zich ook uit te breiden tot alle mensen, van welke afkomst, ras, geloofsovertuiging of maatschappelijke rang zij ook mogen zijn.
Reguliere vrijmetselaren hechten veel belang aan de traditie. Vandaar dat zij vasthouden aan de traditionele landmerken en de aloude plichten van de ‘vrije metselaren’. Dit betekent dat alleen vrije mannen van goede naam en zeden aan de maçonnieke arbeid kunnen deelnemen, wat geenszins uitsluit dat men tevens de hoogste achting en waardering kan hebben, zowel voor de vrouw die als ‘zuster’ arbeidt in een eigen vrouwenloge of een gemengde loge, als voor de vrouw in het algemeen en voor haar bijdrage in de samenleving
Het belangrijkste basisprincipe van de reguliere vrijmetselarij is ongetwijfeld het geloof in de Opperbouwmeester van het Heelal. Voor wie wil toetreden tot een reguliere loge is de bevestiging of beaming van dit geloof een absolute voorwaarde; m.b.t. deze voorwaarde is geen enkel compromis mogelijk: alle arbeid in een reguliere loge wordt verricht ‘ter ere van de Opperbouwmeester’ die uiteindelijk het brandpunt vormt waarnaar alle symbolen en rituelen verwijzen als naar hun ultieme betekeniscentrum.
Het staat echter iedere individuele vrijmetselaar volledig vrij om op grond van zijn persoonlijke overtuiging aan dit maçonnieke symbool een eigen invulling te geven. Er kan dus geen sprake zijn van het opleggen van een of ander dogma.
Het zeer grote belang van een zorgvuldig en plechtig-gedreven uitgevoerd rituaal is helder. Een vrijmetselaar wordt slechts éénmaal in zijn leven als leerling-vrijmetselaar ingewijd, tot gezel bevorderd en tot meester verheven. Deze inwijdingen kunnen slechts tot onvergetelijke momenten in iemands leven uitgroeien en de beoogde overdracht van een waarlijk spirituele invloed op de inwijdeling bewerkstelligen, wanneer zij met de nodige luister, zorg, aandacht en liefde voor het maçonnieke ritueel worden uitgevoerd. Als er iets is waar de broeders van onze loge van overtuigd en van doordrongen zijn, dan is het wel dit. Wij hebben ervoor gekozen om als enige werkplaats in België te werken in de emulation ritus. Dit is een Angelsaksische ritus, tevens de meest verspreide ritus in de wereld, en dit steeds in de taal van de kandidaat zodat hij de betekenis ervan ten volle in zich kan opnemen.
De Reguliere Grootloge van België is slechts één van de Belgische obediënties. Zij is regulier omdat zij in haar constitutie met angstvallige nauwgezetheid de universele beginselen vastlegt van de regulariteit, waarbij de Reguliere Grootloge zich wenst aan te sluiten. Concreet:
De Reguliere Grootloge van België telt in maart 2024 63 Loges en een kleine 2000 Broeders. Zij is erkend door vrijwel alle reguliere Grootloges op de wereldbol.